လူတိုင္းမွာ ကုိယ္၀ါသနာပါရာအလုပ္၊ ကုိယ္စိတ္၀င္စားတဲ့အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းဆုိင္ရာပညာရပ္တစ္ခုခုရွိ စၿမဲပါ။ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဝါသနာနဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ကို သိေနတဲ့သူ ရွိသလို၊ တခ်ိဳ႔လူငယ္ေတြအေနနဲ႔လည္း ကိုယ့္ ဝါသနာနဲ႕ဆက္စပ္တဲ့ ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္က ဘာဆိုတာကို အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကာအထိ မသိတဲ့ လူငယ္ေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ကုိယ္ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ၊ ကုိယ္ဘာလုပ္ခ်င္တာလုိ႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကေမးလုိက္ရင္ တခ်ဳိ႕လူငယ္ေတြမွာ ႐ုတ္တရက္အေျဖမေပးႏုိင္ၾကပါဘူး။
ဆရာႀကီးလူထုစိန္ဝင္းက ‘လူငယ္မွန္ရင္ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ေတြ အၿမဲမက္ေနရမယ္။ အိမ္မက္မမက္တတ္ရင္ လူငယ္မဟုတ္ဘူး’ လို႕ ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ငယ္ရြယ္စဥ္က အိပ္မက္ေတြက ႀကီးျပင္းလာတဲ့အခါ ဘ၀ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ျဖစ္လာ တတ္လို႕ပါပဲ။
.
လူငယ္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ အလုပ္ခြင္ထဲေရာက္လာၾကတယ္။ အလုပ္ခြင္မွာအဆင္ေျပတဲ့အလုပ္တစ္ခုခုလုပ္ၿပီး ကုိယ့္ဘ၀ကုိယ္ေလွ်ာက္လွမ္းၾကတယ္။ အဲဒီလုိလုပ္ငန္းခြင္တစ္ခုခုမွာ၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ၿပီး အခ်ိန္ၾကာလာတဲ့အခါ လက္ရွိအလုပ္ကုိၿငီးေငြ႕လာၾကတယ္။ မေပ်ာ္မရႊင္ျဖစ္လာၾကတယ္။ ၀ါသနာလည္းမပါ၊ စိတ္၀င္စားမႈလည္းမရွိတဲ့အလုပ္တစ္ခုက ၾကာလာတဲ့အခါမွာ လူတစ္ေယာက္အတြက္ ၿငီးေငြ႕စရာ၊ စိတ္ပ်က္စရာျဖစ္လာတာကုိ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေနာက္က်မွသိသူေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။
ကုိယ္ႏွစ္သက္တဲ့အလုပ္ကုိလုပ္ကုိင္ရတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တ႐ုတ္အေတြးအေခၚပညာရွင္ႀကီးကြန္ျဖဴးရွပ္က “အလုပ္ရွာတဲ့အခါ ကုိယ္ႏွစ္သက္တဲ့အလုပ္ကုိရွာပါ၊ ကုိယ္၀ါသနာပါတဲ့အလုပ္ကုိရွာပါ။ အဲဒီလုိဆုိရင္ တစ္ရက္မွ အလုပ္လုပ္စရာမလုိေတာ့ဘူး” လုိ႔ဆုိထားပါတယ္။။ တကယ္ေတာ့ ကုိယ္ႏွစ္သက္တဲ့အလုပ္၊ ကုိယ္၀ါသနာပါတဲ့ အလုပ္၊ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့ အလုပ္ဆုိေတာ့ အလုပ္လုပ္ရတယ္လုိ႔မထင္ေတာ့ဘူးေလ။ ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ကုိခ်စ္တ ာေၾကာင့္ အလုပ္မွာလည္း ပင္ပန္းတယ္လုိ႔မထင္ေတာ့ဘူး။ ကုိယ္ကဒီအလုပ္ထဲမွာစိတ္ကုိနစ္ျမဳပ္ထားတာေၾကာင့္ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ၊ စိန္ေခၚမႈေတြဆုိတာ ကုိယ့္အတြက္ေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာေတြ၊ ေပ်ာ္စရာေတြျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။
.
တစ္ခါတေလလည္း မိသားစုအခက္အခဲေၾကာင့္၊ ပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနေတြေၾကာင့္ ဝါသနာကို စြန္႕လႊတ္လိုက္ရသူေတြလည္း ရွိမွာပါ။ အဲဒီလုိလူငယ္ေတြလည္း အမ်ားအျပားေတြ႕ရပါတယ္။ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ ဆုိ သူျဖစ္ခ်င္တာက ႐ုပ္သံမီဒီယာေတြမွာ အစီအစဥ္တင္ဆက္သူျဖစ္ခ်င္တာ။ ဒါေပမဲ့လက္ေတြ႕မွာေတာ့ စီးပြားေရး တကၠသုိလ္နဲ႔ေက်ာင္းၿပီးထားေတာ့ HR ပုိင္းမွာအလုပ္လုပ္ေနတာကုိ ေတြ႕ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးစမွာေတာ့ သူျဖစ္ခ်င္တာဘာမွန္းလည္းမသိ၊ ဘာကုိ၀ါသနာပါမွန္းလည္းမသိဘဲ စီးပြားေရးတကၠသုိလ္ေရာက္လာၿပီး ေက်ာင္းၿပီးေတာ့မွ သူ႔ရဲ႕၀ါသနာကုိသိခြင့္ရလုိက္ေပမဲ့ ေနာက္က်သြားပါတယ္။ လက္ရွိမွာ မိသားစုကုိ ေထာက္ပံ့ေနရတာျဖစ္ေတာ့ ၀ါသနာပါတဲ့အလုပ္ကလစာပမာဏနည္းပါးတာေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕၀ါသနာကုိစြန္႔လႊတ္လုိက္တယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
ငယ္စဥ္ကတည္းက ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္က ဘာဆိုတာကို သိေနၾကတဲ့ လူငယ္ေတြအတြက္ကေတာ့ ဒီလုိအခက္အခဲမ်ိဳး မႀကံဳေတြ႕ရပါဘူး။ အစိုးရဝန္ထမ္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုမၸဏီဝန္ထမ္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက တစ္ေန႔ေန႔မွာ ေက်ာင္းဆရာမျဖစ္ရမယ္၊ ဥပေဒပညာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ရမယ္၊ HR မန္ေနဂ်ာတစ္ေယာက္ျဖစ္ရမယ္၊ မားကက္တင္းမန္ေနဂ်ာတစ္ေယာက္ျဖစ္ရမယ္၊ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ျဖစ္ရမယ္ စတဲ့ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ေတြထားၿပီး ႀကိဳးစားၾကတဲ့လူငယ္ေတြလည္းရွိပါတယ္။
.
တခ်ိဳ႔လူငယ္ေတြရဲ႔ ဘ၀မွာ ငယ္စဥ္ကတည္း Guideline ေပးတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႔အႀကီးအကဲ၊ မိဘေဆြမ်ိဳးေတြရွိေနတတ္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္က အလုပ္တစ္ခုကို ဝါသနာပါတယ္၊ မပါဘူး မစဥ္းစားမိဘဲ သူတို႕ Guideline ခ်ေပးတဲ့အတိုင္း ေရြးခ်ယ္တတ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ငယ္စဥ္ကတည္းက သူတို႕ရဲ႔ ပုံသြင္း တဲ့အတိုင္း ဆရာဝန္လုပ္မယ္၊ အင္ဂ်င္နီယာလုပ္မယ္၊ သေဘၤာသားလုပ္မယ္၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္၊ ဆရာမလုပ္မယ္စတဲ့ လူႀကီးေတြရဲ႔ ပုံစံသြင္းထားတဲ့ ေဘာင္အတြင္းမွာ ရွိေနတဲ့ လူငယ္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ရဲ႔ ဝါသနာကို သိလာတဲ့ အခ်ိန္ေရာက္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ လက္ရွိအလုပ္ကို ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕သြားတတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ေရွ႕မတိုးသာ၊ ေနာက္မဆုတ္သာ အေျခအေနမ်ိဳးေတြနဲ႕ ရင္ဆိုင္ရတတ္ပါတယ္။
ဝါသနာမပါတဲ့ အလုပ္မွာလုပ္ေနၾကတဲ့ ဝန္ထမ္းအမ်ားစုအတြက္ လုပ္ငန္းခြင္ျပႆနာက လုပ္ငန္းခြင္မွာ စိတ္မေပ်ာ္ရႊင္တာ၊ အလုပ္ကို စိတ္မဝင္စားတာ၊ အလုပ္ကုိေအာင္ျမင္ေအာင္ မလုပ္ကုိင္ႏုိင္တာစတာေတြေၾကာင့္ အႀကီးအကဲရဲ႔ ၿငိဳျငင္မႈကိုခံရတတ္ပါတယ္။
.
ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ကုိ ၀ါသနာမပါဘူး၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈလည္း မရဘူးဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႔ ဝါသနာကုိအေျခခံတဲ့ ကုိယ့္ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ဘာလဲဆိုတာ ေသခ်ာ စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ၿပီး လက္ရွိအလုပ္ကို စြန္႕လြတ္ၿပီး ခိုင္မာေသခ်ာတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႔ရည္မွန္းခ်က္ကို ေရြးခ်ယ္ဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ မေပ်ာ္ရႊင္တဲ့အလုပ္ကေန ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ေတာ့တဲ့ အေျခအေနမွာ ရွိေနမယ္ဆုိရင္လည္း လက္ရွိအလုပ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ႀကိဳးစားေနထုိင္တာကသာ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းတစ္ခုျဖစ္ ေနပါေတာ့တယ္။ ဒါမွသာ လုပ္ငန္းခြင္မွာ ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရြငွ္တဲ့ ဝန္ထမ္းေကာင္းတစ္ဦးအျဖစ္ ရပ္တည္ေနႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
.
Credit: ေက်ာ့ေကခုိင္
